Kargadore inalanbrikoa garatu du Ikerlanek, Europa mailako proiektu baten baitan

UltimateGaN proiektu europarraren barruan garatutako haririk gabeko kargagailuaren berezitasun nagusia Nitruro de Galioren (GaN) teknologian oinarritutako erdieroale berrien erabileran oinarritzen da. Erdieroale hauek bi abantaila handi eskaintzen dituzte Silizion oinarritutako tipikoekiko, trinkoagoak dira eta galera txikiagoak dituzte (gutxiago berotzen dira). Horri esker, kargagailu oso trinkoa diseinatu du Ikerlanek, eraginkortasun handikoa ( % 95, egungo kargagailuak % 93tik behera daudenean).Teknologia oso berria da aplikazio honetarako (erdieroaleak laginak dira eta merkatuan ere ez daude), eta UltimateGaN ikerketa-proiektuak automobilgintzaren sektorean dituen gaitasun handiak erakusteko aukera eman du.

Oraingoz, ikerketa-proiektu bat da, bideragarritasun teknologikoa frogatzeko erabilia

Oraingoz, ikerketa-proiektu bat da, bideragarritasun teknologikoa frogatzeko erabilia. Teknologia konbentzionalagoa duen hari gabeko karga-soluzioa merkatuan dago, baina oraindik araudiak eta estandarrak amaitzen ari dira, errealitate bat izan daitezen. Horrek esan nahi du ibilgailu elektrikoen fabrikatzaile guztien eta kargagailuen fabrikatzaileen artean elkarreragingarritasuna landu behar dela energiaren transmisioaren xehetasunetan eta kargagailuaren eta ibilgailuaren arteko komunikazioan. Oraingoz, kargagailuen fabrikatzaile batzuen eta autoen marka batzuen arteko aldebiko akordio batzuekin hasi dira. Hala ere, Ikerlanen frogatu den teknologia hori oso interesgarria izan daiteke hainbat aplikaziotarako (auto elektrikoa bera baino haratago), hala nola; bateriak, motozikleta elektrikoak, 4.0 fabriketan lan egiten duten robot automatikoak, orga elektrikoak edo etxean izan ditzakegun etxetresna elektrikoak (kafe-makina, likuagailua, txigorgailua, etab.).

Zein da Ikerlanek aspalditik indarrean dagoen sektore honetarako ikusten duen etorkizuna?
Luis Mir-entzat, ez da beharrezkoa Tesla, Volkswagen edo Hyundai bezalako markak merkaturatzen dituzten titular handiengana jotzea. Nahikoa da hurbilen dauden kontzesionarioetara, etxeko kargagailuak jartzen dituzten enpresetara edo hiri handietako autobus-flotetara hurbiltzea etorkizunak nondik joko duen aurreikusteko. "Arazo nagusia osagaien hornidura da, eta, beraz, iristen zaien ibilgailua, eskuetatik kentzen dien ibilgailua, lagineko ibilgailu elektrikoak edukitzeko ere zailtasunak dituena". Era berean, "kargagailu elektrikoen instalatzaileak lanez gainezka daude, eta hilabeteak instalatzeko itxaronaldiak eskaintzen dituzte". Eta "hirietako autobus-floten bihurketa lagin-ibilgailuak edukitzetik dozenaka autobus elektrikoren eskaerak abiaraztera igaro da. Adibidez, Madrilek erabaki du gas naturaleko autobus gehiago ez erostea, eta 300 autobus elektriko baino gehiagorekin eguneratuko du flota".

Luis Mirrentzat, "horrek esan nahi du pixkanaka jendea txipa aldatzen ari dela eta soluzio elektrikora aldatzea baloratzen ari dela, bere beharraren % 90ean erabiltzeko (eguneroko erabilera). Egia da, halaber, erabakiak hartzea posible izaten ari dela, batetik, gobernuak emandako laguntzengatik (MOVES plana), eta, bestetik, erregaiaren kostuaren ezegonkortasunagatik. Eta ezin dugu alde batera utzi mugikortasun elektrikoko beste bitarteko batzuek ekarri duten gorakada, hala nola bizikleta elektrikoek (bai kirola egiteko, bai herri eta hirietako mugikortasunerako), patinete elektrikoak eta azkenaldian motor elektrikoek (batez ere janari-banatzaileen artean).