Izan gaitezen positibo!

Jarrera baikor horrexekin lortzen da, hain zuzen, gertaera negatiboek ere bete-betean bizi izatea ez eragoztea. Kezkak, umore txarra, amorrua, norbere edo maite ditugunen gaixotasunak, arazo ekonomikoak, nekea, bokazioaren frustrazioak, bikotearekiko gatazkak edo seme-alaba edo bizitza garrazten saiatzen zaigun jendearekiko gatazkak hortxe izango ditugu beti. Baina espiritu positiboz jokatuta aukera handiagoa izango dugu konponbideak pentsatu eta bilatzeko. Azken batean, askoz hobeto eramaten da gatazka.

Zailtasunak hortxe daude eta gizarte lehiakor honek eskakizunaren marra altxatzera eta zeharka bada ere, zoriontsu ez sentitzera gonbidatzen gaitu etengabe, paradoxikoki ia zoriontsu izatera behartzen bagaitu ere, “frakasatuek” betetzen duten bazterkeriazko gune horretan kokatu nahi ez badugu behintzat. Jarrera positiboa ez da zorionaren sinonimo, bizitzan eraginkor izatearen pareko baizik: ondoez uneak etsi gabe bizi behar dira, geure burua edo besteak errudun egin gabe eta, batez ere, paralisian erori gabe. Jarrera baikor horrek lagundu egiten digu une zoriontsuez gozatzen eta inguruan dugun mundura irekitzen eta entzute aktiboa eta partaidetzazkoa bultzatzen du. Eta zaurgarri izateari utzi gabe konpartitzeko jarreran jartzen gaitu, arriskua onartu eta sentitu eta maitatzeko jarreran jartzen. Une zoriontsu horiek emozio espezifikoren batekin lotu behar bagenitu, pasioarekin lotuko genituzke. Pasioa, egiten eta bizi izaten ditugun gauzez grina sentitzearen zentzuan, norbere sormen gisa sentitu, baloratu eta horiez harro egoteko gaitasun gisa ulertuta.