Behaketa horrek guztiok ezagutzen dugun zerbait baieztatzen du: berrikuntza bihurtu dela aurrerapenerako, bilakaerarako eta hazkunderako gakoa, eta arazo gehienen konponbidea.

Izan ere, esperientziak erakusten du, bai gizartean, bai enpresetan, berrikuntza lantzen dutenek arrakasta dutela: harridura sortu eta aurretik doazen enpresak eta erakundeak; aldaketara egokitzeko eta egoera bakoitzari etekina ateratzeko gaitasuna duten pertsonak eta kolektiboak.

Hein handi batean, berritzea magia egitea bezalakoa da: arazoek gainezka egiten duten lekuetan aukerak aurkitzea, xisteratik ideia berriak ateratzea, hazteko bide berriak identifikatzea… Jarduera hori, gainera, elementu positiboekin lotu ohi da: baikortasuna, hazkundea, oparotasuna, onura zein ongizatea. Izan ere, modu batera edo bestera, denok izan nahi dugu berritzaile.

Baina berrikuntza erakargarria bezain saihesgarria da. Ez delako erraza ideia berriak aurkitzea. Eta, horiek dituzunean, ez da erraza horiek garatzea eta praktikan jartzea. Gainera, berritzeak ziurgabetasunaren eremuan sartzen gaitu: galerak sor ditzake, arriskuak hartzea dakar, aldaketak egitea, deserosoa izaten da…

“Hein handi batean, berritzea magia egitea bezala da: arazoek gainezka egiten dutenean aukerak aurkitzea, xisteratik ideia berriak ateratzea, hazteko bide berriak identifikatzea…”

Berrikuntza gehien lantzen dutenek nola egiten duten aztertuta, beti berrikuntzaren bidelagun diren hiru jarraibide identifika daitezke: honako enpresetan egin ohi da, (1) berrikuntza aukera gisa kokatzen dutenak, (2) berritzeko asmoz, esparrua eta ahaleginak mugatzen dituztenak, eta (3) emaitzak, edozein direla ere, baliabide finkoak bideratzen dituztenak.

Baina bada laugarren faktore bat, E faktorea deitzea gustatzen zaiguna, are eta behin betikoagoa. Taldea da, desberdintasun handiena ezartzen duen elementua. Izan ere, talde on bat baduzu, gainerako gauzak emanda datoz.

Hain zuzen ere, enpresa berritzaile gehienek espezialisten taldeak dituzte, askotan horren jakitun izan gabe. Amets bat partekatu, elkarri lagundu eta egiten dutenarekin gozatzen duten pertsona taldeak. Reed Hastings-ek, Netflixen sortzaileak, high performing teams deitzen dituenaren antzeko lan unitateak.

Horrelako ekipoekin, berrikuntza bermatuta geratzen da. Ez bakarrik horren originaltasun txinparta –oztopoak bakarrik ikusten ditugun lekuan aukerak deskubritzen dituena–, porrotaren aurka txertatuta daudelako: oztopo bakoitzaren aurrean berrindartzen dira, porrotak ikaskuntza gisa ikusten dituzte, eta hortik jarraitzeko bitamina ateratzen dute. Izan ere, berrikuntza porrotetik porrotera baino ez da lortzen. Azkenean, porrot pila baten ondoren, funtzionatzen duen ideia lortzen da.

Berrikuntza, benetan, porrotetik porrotera baino ez da lortzen. Azkenean, porrot pila baten ondoren, funtzionatzen duen ideia lortzen da.

Berrikuntza balizkoa izateko motibazio oskola eragiten duen lantalde mota bat, amets berberak partekatzen dituen eta bidelagun den lankide talde baten lan partekatuari esker.

Nola aurkitu halako ezaugarriak dituen talde bat? Batzuetan berez irteten da, beste batzuetan bilatu egin behar da, eta beste batzuetan landu egiten da. Halako taldeak nola sortu eta garatzen jakitea da, ziurrenik, edozein zuzendari berritzaileren funtsezko zereginetako bat.